1. Śpiew kolędy „Bóg się rodzi” lub „Wśród nocnej
ciszy”
2. Ktoś z rodziny, najlepiej ojciec, rozpoczyna:
W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Kochani, oto wspólnie obchodzimy Wigilię Bożego Narodzenia.
Dziękujemy Bogu Ojcu za to, że tak umiłował świat, że dał nam
swojego Jednorodzonego Syna, który narodził się z Maryi Dziewicy dla
naszego zbawienia. Dziękujemy, że pozwolił nam po raz kolejny
doczekać Świąt i przeżywać je w radości i wzajemnej miłości.
3. Ojciec lub matka albo ktoś z domowników zapala świecę i mówi:
Światło Chrystusa na oświecenie mroków grzechu i zbawienie
świata.
Wszyscy odpowiadają: Bogu niech będą dzięki.
4. Następnie ktoś bierze do rąk Pismo Święte i mówi:
Posłuchajmy słów Ewangelii według świętego Łukasza o narodzeniu
Pana Jezusa.
Odczytuje się fragment Łk 2, 1-20.
Po odczytaniu tekstu, na znak szacunku dla Słowa Bożego, całuje się
księgę Pisma Świętego.
5. Osoba prowadząca mówi:
Błagajmy teraz dobrego Boga o błogosławieństwo dla nas
zgromadzonych na tej wieczerzy, dla naszych najbliższych i
przyjaciół rozsianych po świecie, sąsiadów, wszystkich chorych,
samotnych, głodujących, smutnych i nieszczęśliwych. Niech Bóg ześle
wszystkim żyjącym potrzebne łaski, a naszym zmarłym udzieli
przebaczenia grzechów i wprowadzi do
swojego Królestwa w niebie. Módlmy się o to słowami Jezusa. Ojcze
nasz...
Zawierzamy się też wstawiennictwu Maryi, Świętej Bożej Rodzicielki,
mówiąc:
Zdrowaś Maryjo...
6. Można wyjaśnić sens i znaczenie dzielenia się opłatkiem:
Za chwilę przełamiemy się białym opłatkiem. Ten pochodzący z
XVIII w. obyczaj polski nawiązuje do wczesnochrześcijańskiej
praktyki dzielenia się między sobą błogosławionym chlebem, który
jest symbolem życia i podtrzymuje życie. Wyraża gotowość podzielenia
się tym, co jest najcenniejsze i najbardziej potrzebne. Przypomina
nam także prawdę, że Jezus Chrystus narodzony dzisiaj w Betlejem
jest dla nas Chlebem z nieba i daje nam się w Najświętszej
Eucharystii, abyśmy mieli życie wieczne.
7. Ojciec rodziny ze złożonymi rękoma odmawia następującą modlitwę
nad opłatkiem:
Błogosławiony jesteś, Panie, Boże wszechświata, bo dzięki twojej
hojności otrzymaliśmy chleb, który jest owocem ziemi i pracy rąk
ludzkich. Ty z miłości posłałeś na świat swojego Jednorodzonego
Syna, który pod postacią chleba daje nam swoje Ciało jako pokarm i
zadatek nieśmiertelności. Prosimy Cię, racz pobłogosławić nas
wszystkich i te opłatki, którymi będziemy się dzielić zwyczajem
naszych ojców i składać sobie nawzajem świąteczne życzenia. Napełnij
nasze serca życzliwością, miłością i pokojem, abyśmy codziennym
postępowaniem potwierdzali to, co wypowiemy ustami. Panie, Boże,
spraw, abyśmy byli dla siebie nawzajem dobrzy jak chleb, a w
przyszłości mogli uczestniczyć w uczcie zbawionych w Twoim
królestwie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
8. Następuje łamanie się opłatkiem i życzenia, a następnie zasiadamy
do wieczerzy.
9. Kiedy wieczerza wigilijna dobiega końca, rozpoczynamy śpiew kolęd
i wzajemne obdarowywanie się upominkami.
10. Po wieczerzy można odmówić następującą modlitwę:
Boże, nasz Ojcze, dziękujemy Ci za dar Twojego Syna, narodzonego
dla naszego zbawienia z Maryi Dziewicy, dziękujemy Tobie za ten
błogosławiony wieczór, za dary, które spożyliśmy podczas wieczerzy i
wszelkie dobrodziejstwa, którymi nas z miłością obdarzasz dnia
każdego. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Chwała Ojcu, i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku,
teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.
opr.